30.08.2012

Cemal Kavak

Roja 21ê Tebaxê, li Avusturya, bajarê Insbruckê  siyasetmedarê kurd Cemal Kavak dawî li jiyana xwe anî. Beriya ku ew were Ewropayê wî di nava partiyên weke HADEP, DEHAP û DTPê de berpirsyartî girtibû ser xwe û xwedî kedekê bêhempa bû. Bi taybetî dema ku Cemal Kavak serokê DEHAPê yê beşê Stenbolê bû wî karêkê lewend meşandibû. Jiber karê wî yê lewend pir caran ew hatibû binçavkirin û lidijî wî doz hatibûn vekirin. Weke pir rewşenbîr û siyasetmedarên kurdan, Cemal Kavak jî neçar ma ku bikeve ser rêya Ewropayê.

Piştî ku Cemal Kavak hate Ewropayê min jî wî ji nêzîk ve nas kir. Di nava karê CDKê de bi fedekarî cih girt. Di hemû çalakiyan de Cemal Kavak hebû û li pêşî dimeşiya. Bi fizîkî ew li Ewropayê bû lê belê rihê wî li welat bû. Pir caran wuha digot « Heval ez fêrî jiyan û cureyê karê Ewropayê nebûm, wusa xûya ye ku ez ê fêr nebim jî ». Bi van gotinan Cemal Kavak dixwast nerazîbûna xwe a li hemberî jiyana li Ewropayê bide xûyan.

Weke piraniya rewşenbîrên kurd ku ji Kurdistanê dûr dijîn, Cemal Kavak jî herdem bi hesreta welat dijiya. Hêviyên wî hebûn ku rojekê vegere welat û li ser axa şirîn ya Kurdistanê bijî. Lê belê rêbazên jiyana egoîst ya li Ewropayê taqeta wî jê girt. Wî malbata xwe ya piçûk û ya mezin hîşt û berbi koçberiya herdem ve çû.

Di nava diyaspora Kurd a li Ewropayê de, mixabin kesên di rewşa borî a Cemal Kavak de pirr in. Bi hezaran rewşenbîr û kesayetiyên kurd neçar in ku li Ewropayê bijîn. Divê diyaspora kurd bi du beşan bê naskirin ; 1 : kesên ku dikarin biçin welat û li wê derê bijîn, 2 : Kesên ku, jiber sedemên siyasî nikarin biçin welat. Eger Cemal Kavak bikariba biçûya welat û bahata ez bawer im wî yê dawî li jiyana xwe neanîbûya. Lewre divê cihê « kesên ku dikarin biçin welat » û « kesên ku nikarin biçin welat » jihev cuda bê nas kirin. Mayîna bi daxwaza xwe li Ewropayê cuda ye, ya neçariyê cuda ye. Mixabin hin kes hene bê pirsgirêk diçin welat, li cur be cur bajarên Tirkiyê digerin û kêfa xwe dikin, lê belê di hin platforman de jî xwe weke endamê « Diyaspora penaber ya Kurd » dibînin. Divê ev kesana di derbarê Cemal Kavak de lêkolînekê baş bikin, daku xwe nas bikin.

Bûyera Hevalê Cemal lêkolînekê dixwaze. Çima kesekî weke Cemal Kavak, ku herdem bi jiyan û rihê germ dixûya, serî li rêbazekî wusan xist ? Lewre ez dibêm pêwîst e rewşa rewşenbîr û siyasetmedarên kurd ku li Ewropayê dijîn wusan hêsan neyê dîtin. Bê guman kesên ku welat, tekoşîn û rewşa gel nafikirin nikarin vê mijarê fêm bikin. Kesên ku her salê carekî be jî diçin welat û tên jî vê mijarê fêm nakin. Lewre bar dikeve ser kesayetî û rêxistinên kurdan ên li Ewropayê.

Cemal Kavak ji nava me bar kir, lê belê rihê wî yê welathez û tekoşer li ba me ye. Tekoşîna bi dehan salan ku gelê me dimeşîne, li her çar parçeyên welat, li ser hîmê girêdana bi bîranîna şehîdan pêş ketiye. Hevalê Cemal jî yek ji wan şehîdan e. Cure û derfetên meşandina tekoşînê çawa dibe bila bibe, tu car wê bîranîna şehîdan neyê jibîr kirin.

Carekê din ez ji malbata Cemal Kavak re serxweşiyê dixwazim, ji wan re sebir û taqetê hêvî dikim.

Ev nivîs du Rûdawê de hatiye weşandin.

Ahmet DERE  /  27. 08.2012

20.08.2012

Asta nû ya şer

Tekoşîna Rizgariya Gelê Kurd û bi taybetî jî şerê li Bakurê Kurdistanê gehîştiye astekê nû. Ji destpêka havînê vir ve li pirraniya herêmên Bakur çalakiyên gêrîlla pêk tên. Hêzên artêşa tirk jî lipey hev operasyonan lidar dixin. Roj tinene ku pevçûn pêk nehatibin û çend kesan jiyana xwe jidest nedabin.

Ligel vî asta bilind ya şer, doho jî (Roja 12ê Tebaxê) parlementerê CHPê Huseyîn Aygün, li herêma Dêrsimê, ji aliyê gêrîllayên HPGê ve hate girtin. Ev cara yekem e ku parlementerekî ji aliyê hêzên PKKê ve tê girtin. Bêguman mirov nikare vê çalakiyê pipêjirîne, lê belê heman çalakî asta şerê ku li welatê me dimeşe diyar dike.(Di derbarê berdana Huseyîn Aygün de rolekê girîng dikeve ser rayedarên BDPê, pêwîst e ew li hemberî bûyerekê wusan tenê daxûyaniyan nedin, divê ew bikevin nava hewldanekê pratîk)

Di destpêka meha Tebaxê de li herêma Şemzînan pevçûnekê demdirêj, di navbera hêzên dewletê û gêrîllayên HPGê de qewumî. Heman pevçûnê ji du hefteyan zêdetir domand. Vê rastiyê jî baş diyar kir ku êdî hêzên gêrîlla dikarin bi rojan şer bidomînin û nehêlin hêzên artêşa tirk bikevin hin herêman. Di serkeftina şerê gêrîlla de hakimiyeta li ser herêman pirr girîng e. Bûyera Şemzînanê diyar kir ku artêşa tirk hakîmiyeta xwe li hin herêmên Kurdistanê hêdî hêdî wunda dike.

Tê zanîn ku rewşa Sûriyê û ya li Rojavayê Kurdistanê rayedarên Dewleta Tirk kiriye nava pêvajoyekê awarte. Herwuha daxûyaniyên ku ji aliyê cur be cur rayedarên Îranî ve tên dayîn jî hikûmeta AKPê nerihet kiriye. Dema ku mirov asta şerê gêrîlla jî digire berçavan, tabloya herî bizehmet ya Komara Tirk derdikeve holê.

Di derbarê bûyera Parlementerê CHPê Huseyîn Aygün de hê ne diyar e wê rewş çawa pêş bikeve, lê belê baş dixûyê ku wê tevliheviyekê mezin ya siyasî çê bibe. Li gorî daxwaza CHPê divê roja 14ê Tîrmehê Meclîsa Tirkiyê bicive, lê belê AKP û MHP naçin heman civînê. Lewre nakokiyên di navbera AKP û CHPê de her ku diçe kûrtir dibin. Bûyera Huseyîn Aygün nakokiyan zêdetir kûr dike.

Bingeha rewşa aloz ya Tirkiyê bi asta şerê li Kurdistanê ve girêdayî ye. Wusa diyar e ku wê heman rewş psîkolojiya rayedarên Dewleta Tirk jî xerabtir bike. Jiber vê yekê jî zimanê Recep Tayîp Erdoğan û yê nûnerên partiya wî derdikeve derveyê sînorên exlaqê siyasî. Bi vê rewşê ve girêdayî mirov nikare pêşerojê asayî bibîne, di rojên peş de hin bûyerên pirr awarte dikarin biqewumin.

Ahmet DERE  /  13.08.2012

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin

6.08.2012

Azadiya Rojavayê Kurdistanê

Bahara Ereban li qadê Sûriyê didome. Lê belê hilweşandina rejîma Sûriyê weke ya Misir, Libya û Cezayîrê nîn e. Çi di warê hêza hindirîn de be û çi jî di warê hêza wî a derve de be ev welat xwedî derfetên dorfireh e. Li gorî daxûyaniyên fermî, di destê rejîma Baas de çekên kîmyewî jî hene. Eger ev rejîm raberî xeteriyekê pir mezin were dibe ku heman çekan bikar bîne. Lewre, bi taybetî di van rojên dawî de, di qada navneteweyî de lêgerîna çareseriyekê bê şîddet heye. Rayedarên Konseya Neteweyî ya Sûriyê dan xûyan ku eger Beşar Esad biçe dibe ku hin kesên ku naha li gel wî ne di nava rêveberiya nû de cih bigirin.
Ji destpêkê ve heya naha Rusya û Çin li gel rejîma Baas cih girtine. Ev her du hêz naxwazin ji derveyê înisiyatîfa wan guhertinekê rejîmê çê bibe. Yanê derdê Rûsya û yê Çinê ne Beşar Esad e, derdê wan ew e ku Sûriye ji bin bandora wan dernekeve. Eger Sûriye bikeve bin bandora hêzên  rojavayî, bi taybetî Amerîka û Yekîtiya Ewropayê, Rûsya êdî nikare di Rojhilata Navîn de bandora xwe biparêze. Ev mijar xalekê stratejîk e jibo Rûsyayê.

Çi dibe bila bibe, mirov dikare bêje ku rejîma Baas rojên xwe ên dawî dijî. Digel helwesta Rûsya û ya Çinê, herwuha xeteriya çekên kîmyewî, çembera navneteweyî li dora Rejîma Baas roj bi roj tengtir dibe. Bi taybetî Fransa û Amerîka, jibo ku rejîma Baas belav bibe, hewldanên taybet nîşan dikin. Bi awayekê aşkere muxalefeta Sûriyê ji aliyê van hêzan ve tê destek kirin.

Bi rewşa li Sûriyê ve girêdayî, li Rojavayê Kurdistanê jî pêvajoyekê nû dest pê kiriye. Li gorî ku tê xûyan, li tevahiya herêma Rojavayê Kurdistanê dawî li hebûna rejîma Baas hatiye. Çendî ez vê rewşê weke Azadiya Rojavayê Kurdistanê nabînim jî, di rêya azadiyê de gavekê pir girîng e. Eger di warê stratejîk de xeta neyên kirin derfetên ku naha ketine destê Kurdan dikarin derî li pêvajoyekê pir baş ve bikin. Lewre divê hêzên Rojavayê Kurdistanê pir bi tevger bin, çi di warê siyasî de be û çi jî di warê dîplomatîk de be nekevin kemînan. Divê helwesta PYD ya çend mehên borî, ku xwedî siyasetekê  nêzî rejîma Baas bû, dubare nebe.

Di dîroka Rojavayê Kurdistanê de cara yekem e ew ketiye rojeva navneteweyî. Dibe ku li pêş kamereyan heman mijar zêde nayê gotin, lê belê ez baş dizanim ku di pîlan û projeyên hêzên navneteweyî de mijara vê parçeyê Kurdistanê heye. Dîsa ji her demê zêdetir Rêveberiya Başûrê Kurdistanê jî, bi taybetî Serokê Herêmê Mesûd Barzanî, piştgiriya xwe jê re diyar kiriye.

Jibo ku xeterî mezin nebin û derfetên heyî neyên wunda kirin, pêwîstiyekê mezin bi yekîtiya Kurdên Rojava heye. Di vî warî de rolekê girîng dikeve ser PYDê. Divê PYD bişta xwe tenê bi alîkariya girseya li dora xwe girê nede, alîkariya hêzên din jî pir pêwîst e. Eger PYD bi tena serê xwe hewl bide ku derfetên heyî binirxîne û biparêzê, ew ê bikeve nava şasiyan. Ji her demê zêdetir fedekarî û dilnivsî ferz e.

Ahmet DERE  /  30.07.2012

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin